wieże Babel na moim podwórku

Pnące się do nieba biurowce rzadko są uważane za wybitne dzieła architektoniczne. Może niesłusznie? Przecież wieżowce to istotny element przestrzeni miejskiej, a zwłaszcza stolicy. Wybrałam trzy różniące się od siebie budynki – mają inne funkcje, twórców czy daty powstania. Chcę zwrócić na nie uwagę i zachęcić do staranniejszego rozglądania się podczas codziennych wizyt w Warszawie.

Dom Studencki Riviera -> klik

Lokalizacja: ul. Waryńskiego 12, Śródmieście

Data powstania: 1964r. Jest to jeden z najstarszych wysokich budynków w Warszawie. Jego obecny wygląd zawdzięczamy modernizacji z lat 90.

Architekci: Kazimierz Thor i Józef Bubicz

Funkcja: Akademik Politechniki Warszawskiej, węzeł radiowy, siedziba klubu muzycznego Remont

Charakterystyczne cechy budynku: umieszczony na dachu neon oponiarskiej firmy Michelin, niebiesko-granatowy kolor, symetrycznie ułożone, małe okna

Ciekawostki: Duża ilość okien była wielokrotnie wykorzystywana do tworzenia różnych napisów lub symboli poprzez zapalenie świateł w wybranych pokojach. W latach 70. na parterze budynku mieściła się galeria sztuki Remont, a w latach 1983-1989 Galeria RR.

Moja opinia: Sądzę, że budynek nie wygląda na prawie pięćdziesiąt lat. Dobrze wkomponowuje się w zabudowę Śródmieścia, a jednocześnie ożywia nieco okolicę dzięki rzucającym się w oczy barwom. Nie podoba mi się jednak duża ilość reklam i plakatów, które przykrywają i – moim zdaniem – oszpecają akademik.

Prosta Tower -> klik

Lokalizacja: ul. Prosta 32, Wola

Data powstania: 2011r.

Architekci: Autorska Pracownia Architektury Kuryłowicz & Associates

Funkcja: biurowiec

Charakterystyczne cechy budynku: ażurowa fasada z żelbetu, przeszklone ściany

Ciekawostki: Budynek ma dziewiętnaście pięter oraz pięciopoziomowy parking podziemny. Początkowo projekt różnił się od obecnego, gdyż wieżowiec miał być apartamentowcem. Plany pokrzyżował kryzys finansowy i zmniejszenie się popytu na nowe mieszkania. Inwestor zmienił swoje plany i zdecydował o przeznaczeniu obiektu na cele biurowe. Futurystyczna elewacja stała się elementem ograniczającym nadmierne nasłonecznienie powierzchni biurowych i wyeliminował konieczność zastosowania żaluzji, poprawiając dodatkowo właściwości akustyczne wnętrz.

Moja opinia: Prosta Tower to chyba najbardziej oryginalny wieżowiec w stolicy. Bardzo przypadł mi do gustu nowoczesny design, dużo światła wpadającego do biur i fasada nadająca budynkowi wygląd plastra miodu.

InterContinental Warszawa -> klik

Lokalizacja: ul. Emilii Plater 49, Śródmieście

Data powstania: 2004r.

Architekci: Tadeusz Spychała

Funkcja: pięciogwiazdkowy hotel

Charakterystyczne cechy budynku: jednolita, smukła bryła, utrzymana w groszkowej tonacji kolorów, „kurza stopka”, na której stoi hotel, małe okna

Ciekawostki: Hotel InterContinental Warszawa jest trzecim co do wysokości pięciogwiazdkowym hotelem w Europie (po moskiewskim Hotelu Ukraina i hiszpańskim Gran Hotelu Bali). Miejsce odwiedziła Madonna oraz zespoły Depeche Mode i Tokio Hotel. W celu wybudowania wieżowca zamknięto, a następnie wyburzono pierwszy w Polsce klub jazzowy, legendarne Akwarium (rok założenia 1970). „Nóżka”, na której opiera się budynek powstała, aby hotel nie zasłaniał światła mieszkańcom sąsiednich budynków.

Moja opinia: Zawsze, gdy jestem w okolicy Złotych Tarasów patrzę z przestrachem na InterContinental – przez swoją konstrukcję wygląda jakby zaraz miał się zawalić. Duża liczba malutkich okien nadaje mu nieco więzienny, klaustrofobiczny charakter. Gdyby nie neutralne kolory i nowoczesne materiały użyte do budowy, według mnie byłby nieprzyjemnym dla oka elementem miasta.